تکیه نکن بر عصای تنهایی ات شانه هایم را خدا برای تو آفریده

***

پیر می شود آدم وقتی عزیزش را صدا می کند و عزیزم نمی شنود

***

عشق و محبت ردپای خدا در زندگیست – امیدوارم زندگیت پر از ردپای خدا باشد

***

شال گردن گرمم را به گردن سرد احساساتت بینداز

تحمل این همه سردی احساس سخت است .

***

ماهی تو، که بر بام شکوه آمده است – آیینه ز دست تو به ستوه آمده است

خورشید اگر گرم تماشای تو نیست – دلگیر نشو، ز پشت کوه آمده است

***

هنوز دلخوشم به “خدانگه دارش”

اگر نمی خواست برگردد اصراری نبود که خدا مرا نگه دارد

***

آفتاب که میتابد، پرنده که میخواند و نسیم که می وزد

با خودم میگویم حتما حال تو خوب است که جهان این همه زیباست

***

تمام عکاسخانه های این شهر را به دنبال یک عکس قدی شاید هم

تمام رخ از عشق گشته ام فتوشاپ بیداد میکند این روزها

***

خرابه های دلم از تمام خانه ها قشنگتر است چون یاد تو در آن ساکن است

***

چه فرقی میکند مهره سیاه باشم یا سفید چشمانت با اولین حرکت ماتم میکند

***

تو تک ستاره منی منم اسیر بودنت – از ته دل داد میزنم میمیرم از نبودنت

***

گاهی نیاز داری به یه آغوش بی منت که تورو فقط و فقط واسه خودت بخواد

که وقتی تو اوج تنهایی هستی با چشماش بهت بگه: هستم، تا ته تهش!

***

آنقدر باورت دارم که وقتی می گویی “باران” خیس می شوم …